Μαρμελάδα και chutney από μέσπολες (μούσμουλα)

Γεια χαρά και πάλι, 

Στην εκπνοή κι αυτού του μήνα κατάφερα να βάλω μια ανάρτηση! Όχι ότι δεν είχα σχεδιάσει τόσα πράγματα για να κάνω και να σας δείξω, όχι ότι δε λαχταρούσα να ράψω ένα εποχιακό πανωφόρι, μερίμνησα κιόλας από πολύ νωρίς για να είμαι έτοιμη για το Πάσχα.  Έραψα κι ένα πρόχειρο δείγμα για να δω αν μου ταίριαζε το πατρόν στο σώμα μου, αλλά μείναμε στο δείγμα... Κι έτσι, τα ραπτικά περιορίστηκαν σε μια άκρη με μια ελαφριά απογοήτευση, μα δεν πτοούμαστε, θα έρθει και η δική του σειρά. 

Ωστόσο, δεν κάνουμε μόνο ραπτικά σ' αυτό το μπλογκ, όπως πολύ καλά γνωρίζετε. Μας αρέσουν και τα μαγεριά και οι δοκιμές και μιας και τα ξαδέρφια μας την Κυριακή μας έδωσαν μια μεγάλη τσάντα με μέσπολες, γυρνώντας από τη Λευκίμμη βάλαμε μπρος να αναζητήσουμε συνταγές γι' αυτό το φρούτο. Μέσπολα το μάθαμε στη Λευκάδα, μέσπολα το λέμε ακόμα, αν και είναι ευρέως γνωστό ως μούσμουλο. Είδαμε ότι το κάνουν λικέρ, γλυκό του κουταλιού, ποτό, αλλά εμείς προτιμήσαμε να φτιάξουμε chutney και μαρμελάδα. 

Υλικά για τη μαρμελάδα

1 κιλό καθαρισμένες μέσπολες 

μισό κιλό άσπρη ζάχαρη

χυμός από ένα μεσαίο λεμόνι

Εκτέλεση

Βάζουμε στην κατσαρόλα τις καθαρισμένες μέσπολες κι από πάνω ρίχνουμε τη ζάχαρη. Ανακατεύουμε κι αφήνουμε για περίπου μισή ώρα τα φρούτα να βγάλουν τους χυμούς τους. 

Αφού περάσει το μισάωρο, αν θέλουμε τώρα πολτοποιούμε τα φρούτα με ραβδομπλέντερ ή στο μούλτι. Έπειτα, βάζουμε στη φωτιά την κατσαρόλα σε μέτρια ένταση κι αφήνουμε να το μείγμα να βράζει μέχρι ν' αρχίσει να δένει η μαρμελάδα. 

Κάπου και που ανακατεύουμε για να μη μας κολλήσει το φρούτο στον πάτο της κατσαρόλας. Στο μεταξύ βάζουμε τα γυάλινα βάζα στο φούρνο στους 120 βαθμούς ή σε κατσαρόλα με νερό που βράζει για να αποστειρωθούν. 

Μόλις δούμε ότι η μαρμελάδα έχει αρχίσει να πήζει, προσθέτουμε το χυμό λεμονιού κι ανακατεύουμε συνεχώς. Τέλος, αποσύρουμε από τη φωτιά την κατσαρόλα, αφήνουμε το μείγμα να ηρεμήσει για 5 λεπτά και γεμίζουμε τα βάζα μας. 

Τα σφραγίζουμε και τ' αναποδογυρίζουμε. Τ' αναποδογυρίζουμε ξανά την επόμενη μέρα, που θα έχουν κρυώσει. 

Υλικά για το τσάτνεϊ  

1 κιλό ακαθάριστες μέσπολες

400 γρ. ξερά κρεμμύδια κομμένα σε κυβάκια

500 γρ. λευκή ζάχαρη

300 μλ. λευκό ξύδι

1 ξερό τσίλι

1 κουταλάκι σπόροι κύμικου

1 κουταλάκι σπόροι κόλιαντρου

1 κουταλάκι σκόνη τζίντζερ

1 κουταλάκι σκόνη κουρκουμά

2 κουταλάκια σπόροι μουστάρδας

10 λουβιά κάρδαμο

8 καρφιά γαρύφαλλο

αλάτι σύμφωνα με το γούστο

Εκτέλεση

Αρχικώς, καθαρίσουμε τα φρούτα αφαιρώντας τη φλούδα και τα κουκούτσια και κόβουμε τη σάρκα σε μέτρια κομμάτια. Σε ζεστό τηγάνι καβουρδίζουμε ελαφρώς τους σπόρους του κύμινου, του κόλιαντρου και το κάρδαμο. Μόλις αρχίσουν να βγάζουν τα αρώματά τους αποσύρουμε από τη φωτιά. Ξεφλουδίζουμε το κάρδαμο και ρίχνουμε τους σπόρους του μαζί με το κύμινο και τον κόλιαντρο στο γουδί. Προσθέτουμε και τα γαρύφαλλα και κοπανάμε τα μπαχαρικά μέχρι να γίνουν σκόνη. 

Ρίχνουμε τα μπαχαρικά σε βαθιά κατσαρόλα και προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά της συνταγής εκτός του αλατιού (που θα το προσθέσουμε στο τέλος). Ανακατεύουμε και βάζουμε την κατσαρόλα σε δυνατή φωτιά. Μόλις πάρει μια βράση, χαμηλώνουμε σε μέτρια προς αργή φωτιά και βράζουμε για περίπου μιάμιση ώρα, ώσπου να μειωθούν τα υγρά και το μείγμα μας να πάρει μια καραμελένια σύσταση. 

Ανακατεύουμε που και που και στο μεταξύ αποστειρώνουμε τα βάζα μας. Μόλις ετοιμαστεί το chutney, αποσύρουμε από τη φωτιά κι αφού ηρεμήσει για 5 λεπτά. Δοκιμάζουμε και προσθέτουμε το αλάτι σύμφωνα με το γούστο μας. Ανακατεύουμε και γεμίζουμε τα βάζα μας. Τα σφραγίζουμε και τ' αναποδογυρίζουμε. Τ' αναποδογυρίζουμε ξανά την επόμενη μέρα, που θα έχουν κρυώσει. 

Το chutney γενικώς πρέπει να μείνει στο βάζο για κάμποσο καιρό προτού το φάμε. Οι γεύσεις ανακατεύονται καλύτερα, πέφτει η οξύτητα του μείγματος και γενικώς όσο παλαιώνει τόσο μεστώνει. Αφήστε το να ξεκουραστεί τουλάχιστον για ένα μήνα προτού το ανοίξετε. 

Με αυτές εδώ τις συνταγές σας εύχομαι καλό μήνα και καλή Ανάσταση, με χαμόγελα και υγεία. 

Ευγενία

Μεταφυτεύσεις και προετοιμασία του ανοιξιάτικου κήπου μας

Γεια χαρά σε όλους σας!

Μας τέλειωσε κι ο Μάρτης, αλλά ευτυχώς για μας κύλησε όμορφα. Τα ραπτικά υπήρξαν ελάχιστα, αλλά χαρούμενα και καρναβαλικά, η έμπνευση της τελευταίας στιγμής! Η πολλή δουλειά έγινε στο χωράφι, αφού από τα μέσα του Φλεβάρη αρχίσαμε να ασχολούμαστε με τις ετοιμασίες του κήπου μας. Άπαξ και είδαμε την τσιντόνιά μας ν' ανθίζει πήραμε το μήνυμα ότι ήταν πια ώρα για κλαδέματα και μεταφυτεύσεις. 

Για την περιποίηση που κάναμε στις τριανταφυλλιές μας με σκοπό να καταπολεμήσουμε την μελανά κηλίδωση με τη βοήθεια των φυκιών σας έγραψα εδώ. Από εκείνη τη μέρα μέχρι και σήμερα οι τριανταφυλλιές μας έχουν μεγαλώσει χαρακτηριστικά και δείχνουν να έχουν ένα υγιές και λαμπερό φύλλωμα. Σήμερα μάλιστα απολαύσαμε και το πρώτο άνθος της αναρριχώμενης τριανταφυλλιάς, της οποίας ο Βασίλης της έφτιαξε ένα πλέγμα για να την στηρίξει. 

Τα λουλούδια που είχαμε φυτέψει πέρυσι τριγύρω απ' το πηγάδι μας φέτος ήθελαν ιδιαίτερη περιποίηση. Τα γεράνια μας, για παράδειγμα, ταλαιπωρήθηκαν υπερβολικά από την παγωνιά που έκανε για δυο βδομάδες στα τέλη Γενάρη, γι' αυτό και τα κλαδέψαμε και τα βάλαμε σε γλάστρες για να τα προστατέψουμε. Μετά από λίγες βδομάδες άρχιζαν και πάλι να πετάνε καινούργια φύλλα! Επίσης, η αρμπαρόριζά μας επηρεάστηκε κι αφού την κλαδέψαμε άρχισε και πάλι να βλασταίνει. Τέλος, μεταφυτέψαμε αρκετά φυτά, όπως τα γκαζάνια, τις ντάλιες και τις λεβάντες για να έχουν φέτος περισσότερο χώρο για ν' αναπτυχθούν. Πέρυσι που ήταν μικρά τα βάλαμε κοντά κοντά για να μην υπάρχουν κενά, αλλά φέτος σωστά σκεφτήκαμε να τους δώσουμε το χώρο που χρειάζονται. Τα γκαζάνια ήδη έβγαλαν τα πρώτα τους λουλούδια και είμαι πολύ χαρούμενη που όλα άντεξαν μέσα στο χειμώνα.  

Βέβαια, από τον κήπο μας δεν έλειψαν και οι φθινοπωρινοί βολβοί, τους οποίους απολαμβάνουμε τώρα. Τα περσινά μας μούσκαρι και ζαμπάκια ξαναβγήκαν. Φέτος, φυτέψαμε και νέους βολβούς: τουλίπες, φρέζες, ίριδες και νάρκισσους. Όλα σιγά σιγά ανθίζουν και μοσχοβολάει ο τόπος. 

Ο Βασίλης ανέλαβε και φέτος να φυτέψει πατάτα, ποικιλία σπούντα. Διαθέτοντας την περσυνή εμπειρία, φέτος θέλησε να πειραματιστεί και με νέα τεχνική, οπότε πέρα από τις πατάτες που φύτεψε στα αυλάκια που έσκαψε, έβαλε και κάποιες σε ένα χοντρό στρώμα κόμποστ που είχαμε φτιάξει όλο το προηγούμενο διάστημα. Οι πατάτες μας βλαστήσανε και δείχνουν να αναπτύσσονται καλά. Εμείς θα περιμένουμε καρτερικά να δούμε τα αποτελέσματα του πειράματος!

Επειδή τα λαχανικά δε λείπουν ποτέ απ' το πιάτο μας, στα μέσα Φλεβάρη φυτέψαμε σε σπορεία μαϊντανό, κόλιαντρο, ρόκα, μαρούλια και σπανάκι. Τα μαρούλια δε βγήκαν ποτέ, αλλά τα υπόλοιπα πέτυχαν. Σήμερα φυτέψαμε σπανάκι και λίγες μέρες πριν ρόκα. Σιγά σιγά θα πάρουν σειρά ο μαϊντανός κι ο κόλιαντρος. 

Σε λίγες μέρες θα μαγειρέψουμε και τα πρώτα μας κουκιά, τα οποία με το που έφτιαξε ο καιρός συνεχώς ψηλώνουν. Στα μέσα Φλεβάρη σπείραμε και αρακά, παντζάρια, καρότα, ρεβύθια και κρεμμυδάκι. Ο αρακάς ήδη ξεπρόβαλε για τα καλά. Να δούμε τί άλλο θα ευδοκιμήσει! 

Για το τέλος σας άφησα την ανθισμένη μας ροδακινιά η οποία είναι πολύ όμορφη. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα δέντρα έχουν αρχίσει να βγάζουν τα νέα τους φύλλα και να ευεργετούνται από τον ερχομό της Άνοιξης. Είναι γεγονός ότι πέρυσι ο Βασίλης τα φρόντισε πολύ. Ανέλαβε να τα κλαδέψει και παρά του ότι δεν το είχε ξανακάνει μελέτησε πολύ ώστε να ωθήσει ν' αναπτυχθούν ακόμα πιο πολύ. Φέτος, κι ο ίδιος απολαμβάνει τους καρπούς των προσπαθειών του. 

Σας εύχομαι καλό μήνα, 

Ευγενία

Confetti patchwork quilt top

Γεια χαρά σε όλους και καλή βδομάδα. 

Αφήνουμε για λίγο την κηπουρική και σήμερα επιστρέφουμε με πολλή ραπτική, που τόσο αγαπάμε σε αυτό το μπλογκ. Επιτέλους ολοκλήρωσα ένα ακόμα quilt top, το οποίο άρχισε δειλά δειλά στα μέσα του περασμένου Μάη με σκοπό να δημιουργηθεί αποκλειστικά και μόνο από υπάρχοντα ρετάλια και μ' ένα άσπρο ελαττωματικό σεντονόπανο που μου έδωσε η μαμά μου. 

Είναι γεγονός ότι μου πήρε κάτι λιγότερο από ένα χρόνο για να το ολοκληρώσω, όχι μόνο γιατί έπρεπε να ενώσω μικρά μικρά κομμάτια, αλλά και γιατί ο ελεύθερος χρόνος ήταν λιγοστός. 

Ωστόσο, τη δεύτερη βδομάδα των Χριστουγέννων κατάφερα να προχωρήσω αρκετά το πρότζεκτ και τα περισσότερα Σαββατοκύριακα προσπαθούσα όλο και κάτι να ράβω. 

Πέρασα από διάφορα στάδια και κάθε τόσο προσάρμοζα τη στρατηγική μου ως προς το συνδυασμό των χρωμάτων. Όταν έβλεπα ότι κουραζόμουν και δεν είχα πολλή έμπνευση απλώς σταματούσα το ράψιμο γι' άλλη φορά. 

Εν τέλει αυτό που λειτούργησε καλύτερα ώστε να μην ξοδεύω πολλή ενέργεια ήταν να συνθέτω πρώτα αρκετά μικρά τετράγωνα των εξίμισι ιντσών και μετά να προσπαθώ να τα ταιριάξω μεταξύ τους. 

Κάθε τόσο προσέθετα και μια γραμμή στο quilt top με αφορμή να σας δείξω την εξέλιξή του σε κάποιες αναρτήσεις. 

Τελικώς οι αναρτήσεις δε γράφτηκαν ποτέ, αλλά να που ήρθε η ώρα να το δείτε ολοκληρωμένο. 

Βέβαια, δε σας κρύβω ότι φλερτάρω με την ιδέα να του προσθέσω άλλη μια γραμμή για να μακρύνει λίγο ακόμα, αλλά σας ομολογώ ότι και μόνο στη σκέψη κουράζομαι. 

Μπορεί να μη του φαίνεται, αλλά είναι πολύ χρονοβόρα η κατασκευή του. Γι' αυτό και σε κάποια τετράγωνα χρησιμοποίησα πιο μεγάλα ρετάλια και φαρδιές λωρίδες λευκού υφάσματος, ώστε να κάνω την κατασκευή τους λίγο πιο γρήγορη!

Μιλώντας τώρα για κανόνες, όπως σας είπα ο βασικός κανόνας ήταν να χρησιμοποιήσω αποκλειστικά και μόνο ρετάλια ώστε να μειωθεί ο όγκος τους. 

Ένας άλλος κανόνας ήταν να μη βιώσω κανένα δράμα ως προς το πώς θα συνδυάσω τα χρώματα. Γενικώς, είναι το μεγάλο μου πρόβλημα, αφού πολλές φορές έχω αρχίσει κάτι με μεγάλο ενθουσιασμό για να το ξηλώσω μετά από λίγο, επειδή δε μου άρεσαν τα χρώματα... Τρίτος κανόνας ήταν να σταματάω το ράψιμο όταν ένοιωθα είτε ότι αρχίζει να μου πονάει ο αυχένας είτε όταν ξέμενα από έμπνευση. 

Δε σας κρύβω ότι έχω πάρει ζεστά το όλο πρότζεκτ και δε θέλω να χάσω χρόνο με το καπιτονάρισμα του παπλώματος. Μάλιστα, έχω ήδη τη βάτα ενώ την πλάτη του παπλώματος θα τη φτιάξω και πάλι από μεγάλα ρετάλια υφάσματος που ήδη διαθέτω.  

Στους παρακάτω συνδέσμους μπορείτε να διαβάστε και τις προηγούμενες αναρτήσεις αφιερωμένες στο confetti patchwork.

-Confetti patchwork

-Confetti patchwork και σκέψεις για το πώς επιλέγω τα υφάσματα σε κάθε τετράγωνο

-Confetti patchwork και τα ραψίματα του καλοκαιριού που πέρασε

Σας αποχαιρετώ και τα λέμε και πάλι πολύ σύντομα!

Ευγενία

Χρησιμοποιώντας φύκια στον κήπο μας για εδαφοκάλυψη

Οι τριανταφυλλιές του κήπου μας είναι ένα εξαιρετικό θέαμα, ήταν αυτό που θαύμασα πιο πολύ την πρώτη φορά που ήρθα σ' αυτό το σπίτι. Κατά μήκος της πρόσοψης του σπιτιού οι ιδιοκτήτες έχουν φυτέψει παλιές ποικιλίες τριανταφυλλιών σε διάφορα χρώματα και πραγματικά είναι το καμάρι του κήπου! Όταν είναι ανθισμένες δε χορταίνω να πηγαίνω να τις μυρίζω, να τις χαζεύω και να παρατηρώ τις πεταλούδες που περιτριγυρίζουν τα άνθη τους.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε αρχίσαμε να παρατηρούμε μια αλλαγή στα φύλλα τους, αρχικά νομίζαμε ότι ήταν κάτι παροδικό, ωστόσο αυτές οι κηλίδες επέμεναν κι έτσι το ψάξαμε λίγο περισσότερο. Καταλάβαμε ότι είχαν προσβληθεί από μελανά κηλίδωση, η οποία γίνεται διακριτή από τα μαύρα στίγματα με τα οποία γεμίζουν τα νέα φύλλα του φυτού. Αυτά σταδιακά κιτρινίζουν κι εν τέλει πέφτουν. Επί της ουσίας πρόκειται για ένα μύκητα που ευνοείται από τη ζέστη και την υγρασία και μεταδίδεται εύκολα. Έτσι, κι εμάς αρρώστησαν όλες οι τριανταφυλλιές κι αντί ν' ανθοφορούν μέσα στο καλοκαίρι είχαν τα μαύρα τους τα χάλια. Αφού ενημερωθήκαμε, αφαιρέσαμε με επιμέλεια όλα τα προσβεβλημένα φύλλα και ψεκάσαμε με διάφορα οικιακά διαλύματα με βάση τη σόδα. Κάπως βελτιώθηκε η κατάστασή τους, αλλά ο μύκητας επέμενε. 

Φέτος, λοιπόν, ο Βασίλης ανέλαβε εντατικότερη δράση κι αφού ενημερώθηκε αρκετά αποφάσισε ν' ακολουθήσει μια εναλλακτική μέθοδο. Μιας και βρισκόμαστε σε περίοδος κλαδέματος, πριν δυο βδομάδες αρχικώς κλάδεψε τις τριανταφυλλιές σύμφωνα με τις οδηγίες κλαδέματος. 

Μετά, αφαίρεσε από το χώμα όλα τα ζιζάνια και χορτάρια με σκοπό ν' απομακρύνει τα σπόρια του μύκητα που σίγουρα είχαν πέσει τριγύρω από τις τριανταφυλλιές. 

Έπειτα κάλυψε όλη αυτή την περιοχή με φύκια που είχε φέρει από την παραλία και που πρώτα τα ξέπλυνε καλά καλά για ν' απομακρυνθεί το αλάτι από πάνω τους. 

Το σκεπτικό είναι αυτό το παχύ στρώμα φυκιών να λειτουργήσει ως εδαφοκαλυπτικό ώστε να εμποδίσει το μύκητα που βρίσκεται στο έδαφος να επανεμφανιστεί. Η εδαφοκάλυψη θα μπορούσε να έχει γίνει με πριονίδι, άχυρα, γεωύφασμα και άλλα υλικά. 

Ο Βασίλης επέλεξε τα φύκια γιατί ήταν άμεσα προσβάσιμα! Βέβαια, διαβάζοντας λίγο παραπάνω, ανακάλυψε ότι τα φύκια είναι πολύ ωφέλιμα στην κηπουρική, αφού βοηθούν στην ανθοφορία, την καρποδεσία και τη γενικότερη ανάπτυξη των φυτών. 

Η αλήθεια είναι ότι οι τριανταφυλλιές μας έχουν αρχίσει κιόλας και πετάνε τα πρώτα τους μάτια και περιμένουμε να δούμε αν η μέθοδος που ακολουθήσαμε θα αποβεί αποτελεσματική. 

Κατά τα άλλα, παρά την παγωνιά και τη σχετική αδράνεια στον κήπο μας, τα πλάνα ποτέ δε σταματάνε. Φέτος, λοιπόν, ο Βασίλης σκέφτηκε να γίνει ακόμα πιο μεθοδικός κι αφού σχεδίασε τον κήπο μας στο autocad -ένα σχεδιαστικό πρόγραμμα για μηχανικούς- άρχισε να οργανώνει αρχικώς τη διάταξη του ανοιξιάτικου λαχανόκηπου. Πάρτε κι εσείς μια γεύση από τα φετινά πλάνα. 

Για πρώτη φορά θα δοκιμάσουμε να φυτέψουμε αρακά και ρεβύθια ενώ αργότερα θα πειραματιστούμε και με τις γλυκοπατάτες. Αν έχετε να μας δώσετε κάποια συμβουλή αφήστε τη στα σχόλια. Θα χαρούμε να τη διαβάσουμε!    

Τα λέμε πολύ σύντομα, 

Ευγενία